טײַער גוט מיידל,

אַזוי ווי איר זענט נישט נאָר אַ גוט, נאָר אויך אַ קלוג מיידל, ווייסט איר שוין, אַז קיין סך האָט איר דאָ נישט אָנגעוווירן. ס׳איז קלאָר ווי דער טאָג, אַז אַ מאַן וואָס שטעלט אָפּ אַזאַ פֿרײַנדשאַפֿט דורכן טעלעפֿאָן, און נישט פּנים־צו־פּנים, איז נישט דער מיט וועלכן מע דאַרף זיך חבֿרן. ס׳איז אײַך אומעטיק אויפֿן האַרצן, ווײַל איר האָט פֿאַרלוירן אַן אידעאַל, אַ חלום, אַ האָפֿענונג, אַז דער בחור וועט זײַן דער פּאַסיקער. עס איז גאַנץ נאַטירלעך זיך צו פֿילן טרויעריק. אָבער בעסער צו בלײַבן אַליין און ווײַטער לעבן מיט אָפֿענע אויגן פֿאַר אַנדערע בחורים, ווי צו פֿאַרברענגען מער צײַט מיט אַזאַ פּחדן און גראָבן יונג.

טײַערע זינגערין,

איך בין נישט זיכער, צי אײַער אָבסעסיע מיטן כאָר־דיריגענט איז אַ געזונטע ליבע, צי אַן אומגעזונטע מאַנקאָליע. עס איז נאַטירלעך זיך צו פֿאַרליבן אין איינעם וואָס פֿאַרקערפּערט דאָס וואָס מע האָט שטאַרק ליב. עס איז קלאָר, אַז איר האַלט פֿון אײַער כאָר־דיריגענט און באַוווּנדערט זײַן טאַלאַנט און מײַסטערשאַפֿט.

איך זאָרג זיך אַ ביסל, ווען איך לייען, אַז איר חלומט וועגן אים, און, אַז איר זענט פֿאַרליבט. ביז אַהער, האָט איר באמת נישט קיין צײַט פֿאַרבראַכט מיט אים ווי אַ מענטש, און דערפֿאַר, קענט איר זיך נישט פֿאַרליבן אין אים ווי אַ מענטש, נאָר אין דער ראָלע פֿונעם כאָר־דיריגענט. אויב איר פֿאַרברענגט נישט מיט אַנדערע מענער פֿון אײַער עלטער צוליב דער "ליבע", און אויב איר פֿאַרגלײַכט אַנדערע מענער מיט אים און די געפֿילן לאָזן אײַך נישט אַרבעטן און דורכפֿירן טאָג־טעגלעכע אַרבעט, וואָלט איך געזאָגט, אַז די אָבסעסיע איז טאַקע נישט געזונט. איר וואָלט געדאַרפֿט זען אַ טעראַפּיסט, און אפֿשר אויסזוכן אַן אַנדער כאָר.

אויב, אָבער, איך באַשרײַב נישט ריכטיק אײַער מצבֿ, טאָ פֿאַרברענגט בײַ די כאָר־רעפּעטיציעס און זאָרגט זיך נישט וועגן דעם!

טײַערע מאַמע,

מע דאַרף פֿרעגן מער פּרטימדיקע פֿראַגעס: וואָס פֿאַר אַ באַריכטן האָט מען געגעבן אינעם הײַנטיקן ענגליש־קלאַס? מיט וועמען האָט ער געגעסן מיטיק? וואָס איז געווען דער בעסטער טייל פֿונעם טאָג? הערט זיך גוט צו צו זײַנע ענטפֿערס, כּדי מע זאָל ווײַטער קענען פֿירן אַ שמועס.