אַ ייִד האָט געקויפֿט אַ הויז לעבן אַ קאַטוילישן קלויסטער. און דער גאַנצער ייִשוב, וווּ ער האָט זיך באַזעצט, איז געווען אַ קאַטוילישער. יעדן דאָנערשטיק, ווען די קאַטוילישע תּושבֿים האָבן געגעסן פֿיש, פֿלעגט דער ייִד בראָטן פֿלייש בײַ זיך אין גאָרטן. און דאָס האָט, פֿאַרשטייט זיך, גערייצט זײַנע שכנים. האָבן זיי גענומען אײַנרעדן דעם ייִדן, ער זאָל זיך שמדן, ווערן אַ טייל פֿון זייער געזעלשאַפֿט. סוף-כּל-סוף, האָבן זיי אים אײַנגערעדט. בעת דעם ריטואַל האָט דער גלח אים באַשפּריצט מיטן הייליקן וואַסער און געזאָגט דערצו:
“ביסט געבוירן געוואָרן אַ ייִד. ביסט אויסגעוואַקסן ווי אַ ייִד. אָבער איצט ביסטו אַ קריסט."
די שכנים האָבן גרינג אָפּגעעטעמט. אָבער דעם קומענדיקן דאָנערשטיק האָט זיך צו זיי ווידער דערטראָגן דער ריח פֿון געבראָטן פֿלייש. גייען זיי צו צו דעם ייִדנס הויז און זעען, אַז ער פּאָרעט זיך מיט אַ שטיקל פֿלייש און זאָגט דערצו:
“ביסט געבוירן געוואָרן אַ קו. ביסט אויסגעוואַקסן ווי אַ קו. אָבער איצט ביסטו אַ פֿיש."

* * *

אַ ייִד האָט געקויפֿט בײַ אַ פּויער אַ קו. יענער האָט אים צוגעזאָגט צו ברענגען די בהמה און איז טאַקע געקומען אין אַ טאָג אַרום, אָבער אַליין.
“וווּ איז די קו?" — פֿרעגט דער ייִד.
“זי האָט געפּגרט" — ענטפֿערט דער פּויער.
“אויב אַזוי, טאָ גיב מיר צוריק דאָס געלט, די הונדערט רובל" — פֿאָדערט דער ייִד.
“איך האָב עס שוין ניט. אַלץ איז פֿאַרשיכּורט און צעטרענצלט געוואָרן" — דערציילט דער פּויער.
“טאָ ברענג מיר כאָטש די פּגירה" — בעט אים דער ייִד.
“וואָס וועסטו מיט איר טאָן?" — חידושט זיך דער פּויער.
“זאָרג זיך ניט. כ’וועל מאַכן אַ לאָטעריי" — דערקלערט דער ייִד.
אין אַ צײַט אַרום באַגעגנט דער פּויער דעם ייִדן און פֿרעגט בײַ אים וועגן דער לאָטעריי.
“ס’איז געגאַנגען גאָר ניט שלעכט. איך האָב פֿאַרקויפֿט 500 בילעטן צו צוויי רובל" — באַרימט זיך דער ייִד.
“און קיינער האָט ניט געמאַכט קיין סקאַנדאַל?" — וווּנדערט זיך דער פּויער.
“נאָר איין מענטש איז געווען אויפֿגעבראַכט. דאָס איז געווען דער יחיד, וואָס האָט געוווּנען די קו. האָב איך טאַקע געמוזט אים אומקערן זײַנע צוויי רובל."