» כינע
January, 2010
פֿון שמואל פּערלין (כינע)

שפּראַך־קענער האָבן וועגן וואָס צו רעדן (שמואל פּערלין שטייט אין מיטן)

"דאָס איז אַלץ בלויז אַ תּירוץ", שרײַבט מײַן מאַמע אין ניו-יאָרק, "קום שוין אַהיים!" און איך דאַרף טאַקע מודה זײַן, אַז ס׳איז אפֿשר ניט כּדאַי און פּאַסיק פֿאַר מיר — אַן איין-און-איינציקן זון און אַ שטיקל ייִדישיסט דערצו — אַרומצובלאָנדזשען 9,000 מײַל פֿון משפּחה און פֿרײַנד. בײַם אָנהייב האָב איך זיך געלערנט כינעזיש אין פּעקין, כּדי טיפֿער אַרײַנצוגיין אין דער כינעזישער קולטור, סײַ אין דער אַלטער און סײַ אין דער מאָדערנער — אָבער סוף-כּל-סוף האָּב איך געניצט כינעזיש ווי אַ שליסל צו די אומבאַקאַנטע שפּראַכן פֿון כינעס פֿאַרשיידענע מינדערהייטן. אַזוי ווי מינדערהייט-שפּראַכן אומעטום, שטייען די דאָזיקע לשונות אין סכּנה צוליב דער פֿאַרשפּרייטונג פֿון אַן אָפֿיציעלער שפּראַך, אין דעם פֿאַל, "מאַנדאַרין" כינעזיש.