טײַערע חזנטע,

איך טראָג! מײַן מאַן און איך דערוואַרטן באַלד אונדזער ערשט קינד, און זיצן ווי אויף שפּילקעס. מיר ביידע האָבן דערפֿאַרונג בײַם ניאַנטשען און אויפֿהאָדעווען עופֿעלעך און קליינע קינדער. מיר האָבן אויך נישט קיין מורא פֿאַר פּראָבלעמען, וואָס קענען פּלוצעם אויפֿקומען. פֿון דעסטוועגן וויל אונדז כּסדר יעדער גיבן אַן עצה — משפּחה, פֿרײַנד, באַקאַנטע — סתּם מענטשן אויף דער גאַס אין אונדזער געגנט. יעדער זאָגט אונדז וועלכע פּראָדוקטן מיר זאָלן קויפֿן, וואָס מע זאָל טאָן ווען דאָס קינד וויינט, און נאָך און נאָך. מיט איין וואָרט, דער קאָפּ דרייט זיך פֿון די אַלע עצות וואָס מיר מוזן אויסהערן. זאָל איך זיי זאָגן "אַ שיינעם דאַנק, ניין!" — ווען מע וויל אונדז געבן אַן עצה?

טײַערע חזנטע,

איך שטאַם פֿון זייער אַ פֿרומער משפּחה. מען האָט מיך פֿאַרבעטן אויף אַ "דאַנקטאָג"־וועטשערע. איך האָב ביז אַהער קיין מאָל נישט אָנטיילגענומען אין דעם און ס׳איז מיר אומבאַקוועם צו פֿרעגן. אויף וואָס זאָל איך דאָרטן זיך ריכטן?

טײַערע חזנטע,

מײַן שוועסטער איז דיק. זי האָט אַלע מאָל געהאַט צרות מיט איר פֿיגור, אָבער זינט זי איז אַוועקגעפֿאָרן זיך לערנען אין קאָלעדזש, איז די פּראָבלעם ערגער געוואָרן. איך זאָרג זיך וועגן איר: זי עסט אַ סך נישט־געזונטע מאכלים. זי איז נישט געזונט און אָטעמט שווער, ווען זי דאַרף אַרויפֿגיין אָדער אַראָפּגיין פֿון די טרעפּ. מײַן מאַמע און איך שיקן איר אַרטיקלען וואָס שייך עסן געזונטע מאכלים, מאַכן גימנאַסטיק און האַלטן דיעטע, אָבער זי הערט זיך נישט צו. ווי קען איך זי איבערצײַגן, אַז זי דאַרף פֿאַרלירן וואָג, כּדי צו ווערן געזינטער?

* * *
איר האָט שאלות אין "הלכות־ליבע?" שיקט אַ בריוו — אויף ייִדיש אָדער ענגליש — צו חזנטע סלעק: HazzanAri@yahoo.com
אָדער
Cantors Office
10400 Wilshire Blvd
Los Angeles, CA 90024