הינטערן קליינעם בערגעלע,

עפּעס רינט און כליפּעט —

צווישן ווענט פֿון שטיינדעלעך

קוועלט דער קאַלטער שיפּעט.

הינטערן קליינעם בערגעלע,

עפּעס טרילט און היפּעט —

מיידעלעך מיט קענדעלעך

פּלוידערן בײַם שיפּעט.

הינטערן קליינעם בערגעלע

עפּעס קלאַפּט און סקריפּעט —

ייִנגעלעך פֿון חדרל

שפּילן זיך בײַם שיפּעט.

הינטערן קליינעם בערגעלע

לויפֿט און — קוים וואָס זיפּעט —

אַ קעלבעלע פֿון טשערעדע

זיך אָנטרינקען בײַם שיפּעט.

הינטערן קליינעם בערגעלע

גאָנערט און סע טשיפּעט —

קאַטשקעלעך און גענדזעלעך

באָדן זיך אין שיפּעט.

הינטערן קליינעם בערגעלע

דומפֿטעט פֿריש און צוויטעט —

דער פֿרילינג פֿלאַטערט אין דער לופֿט

און שפּיגלט זיך אין שיפּעט.

רעשעטניקעס (ווייץ־זיפּערס)

קוים איז נאָך

די נאַכט פֿאַרגאַנגען

און די שײַנען זיך צעקניפּן,

שווערע טריט

צו מיר דערלאַנגען

פֿון געאײַלטע רעשעטניקעס

מיט די גרויסע זיפּן.

ווײַל אויף זיי

פֿול אָנגעשלאָגן

וואַרטן ריזיקע אַמבאַרעס;

און אַהין

די סוחרים יאָגן —

וועגן לויפֿן און פֿאַרהודן

נ׳שטויב ווי שוואַרצע כמאַרעס.

דאָרטן שוין

די רעשעטניקעס

ווען די פֿלינקע הענט צעפֿירן,

פֿליִען פֿונקען,

רינען ריקעס,

בערגער גאָלד — אַ ממון קורח

רעשעטניקעס רירן.

און ווען שפּעט

דאָס גאַנצע געפּילדער

רעשט זיך אָפּ ווײַל אָוונט פֿאַלט —

ווי די רוחות

שוואַרצער, ווילדער

זעען אויס די רעשעטניקעס

און די ווייצן — רענדלעך גאָלד.

וויפֿל גאָלד

פֿון אייביק בלישטשעט

צום פֿאַרדאַנק פֿון "רעשעטניקעס"

אָט אַזוי:

מ׳לעבט, מ׳מוטשעט,

איינעם אַ קערן גאָלד אַלץ מיטשעט,

איינעם טרערן, מיסט און ריקעס (טײַכן שווייס).

קוים איז נאָר

דער טאָג פֿאַרגאַנגען,

און די שאָטנס זיך צעקניפּן,

שווערע טריט

צו מיר דערלאַנגען

פֿון געפּלאָגטע רעשעטניקעס

מיט די גרויסע זיפּן.

פֿישל

בײַ אונדז אין שטעטל איז באַקאַנט

אַז ס׳גייט אַ רויך!