מיכאל קרוטיקאָוו (געבאָרין אין 1957 אין מאָסקווע) האָט פֿאַרענדיקט דעם מאַטעמאַטישן אָפּטייל בײַם מאָסקווער מלוכישן אוניווערסיטעט אין 1979 און געאַרבעט ווי אַ קאָמפּיוטער־פּראָגראַמיסט אין משך פֿון צען יאָר. איינצײַטיק האָט ער זיך געלערנט עבֿרית און ייִדיש אין פּריוואַטע קלאַסן אין מאָסקווע. זײַן ערשטע פּובליקאַציע אויף ייִדיש איז דערשינען אין דעם זשורנאַל "סאָוועטיש היימלאַנד" אין 1986. אין 1989 איז ער אַריבער אויף דער אַרבער אין דער רעדאַקציע פֿונעם זשורנאַל ווי אַ געהילף־רעדאַקטאָר. אינעם זעלבן יאָר האָט ער אָנגעהויבן זיך לערנען אויף די העכסטע ליטעראַרישע קורסן בײַם מאָסקווער ליטעראַטור־אינסטיטוט אויף גאָרקיס נאָמען. ער האָט פֿאַרענדיקט די קורסן מיטן דיפּלאָם פֿון ייִדישן רעדאַקטאָר אין 1991 און איז אַרײַן אין דער גראַדויִר־שול בײַם ייִדישן טעאָלאָגישן סעמינאַר אין ניו־יאָרק. ער האָט פֿאַרטיידיקט זײַן דאָקטאָראַט אין ייִדישער ליטעראַטור אין 1998. זײַן בוך "ייִדישע בעלעטריסטיק און דער קריזיס פֿון מאָדערניטעט אין די יאָרן 1905־1914" איז אַרויס אינעם פֿאַרלאַג פֿונעם סטענפֿאָרדער אוניווערסיטעט אין 2001.

זײַנע פּובליקאַציעס באַווײַזן זיך רעגולער אינעם "פֿאָרווערטס" פֿון 2000, ווען ער איז געוואָרן אַ קאָרעספּאָנדענט פֿאַרן אייראָפּעיִשן ביוראָ פֿון דער צײַטונג. זינט 2004 איז ער אַן אַסיסטענט־פּראָפֿעסאָר פֿון ייִדיש־סלאַווישע קולטורעלע באַציִונגען אינעם אוניווערסיטעט פֿון מישיגען, ען־אַרבאָר. מיכאיל קרוטיקאָוו און גענאַדי עסטרײַך האָבן רעדאַגירט דרײַ בענד פֿון רעפֿעראַטן פֿון מענדעל־פֿרידמאַן־קאָנפֿערענצן, וועלכע זײַנער אַרויס אין דעם פֿאַרלאַג "לעגענדאַ" פֿונעם אָקספֿאָרדער אוניווערסיטעט. מיכאל קרוטיקאָוו האָט פֿאַרעפֿנטלעכט צענדליקער אַקאַדעמישע אַרטיקלען אויף ענגליש, רוסיש, ייִדיש און העברעיש.

פּראָפֿעסאָר קרוטיקאָוו איז אַ מיטגליד פֿונעם צענטער פֿאַר אייראָפּעיִשע הומאַניסטישע שטודיעס בײַם אָקספֿאָרדער אוניווערסיטעט און פֿונעם מאָסקווער צענטער פֿאַר רוסישע און מיזרח־אייראָפּעיִשע ייִדישע שטודיעס; רעדאַקציע־מיטגליד פֿון עטלעכע אַקאַדעמישע זשורנאַלן. זײַן איצטיקער פֿאָרש־פּראָיעקט איז געווידמעט דער געשיכטע פֿון דער ייִדישער קולטור אין סאָוועטן־פֿאַרבאַנד אין דער צײַט צווישן ביידע וועלט־מלחמות.

Mikhail Krutikov (born 1957 in Moscow), graduated with a degree in mathematics from Moscow State University in 1979. After that he worked as a computer programmer for ten years and simultaneously studied Hebrew and Yiddish in private classes. His first publication in Yiddish appeared in 1986 in the Moscow magazine Sovetish heymland. In 1989 he joined Sovetish heymland as an assistant editor, and the same year entered the program in Yiddish literature at the A. M. Gorky Institute of Literature, from which he graduated in 1991 with a qualification of Yiddish editor.

Later in the same year he moved with his family to New York where he began his studies at the Graduate School of the Jewish Theological Seminary of America. He was awarded Ph. D. in Jewish literature in 1998, and his thesis entitled Yiddish Fiction and the Crisis of Modernity, 1905-1914 was published by the Stanford University Press in 2001.

He began regularly contributing for the Yiddish Forverts as a member of its European Bureau in 2000, and since then he is writing two weekly columns on European Jewish culture and politics. From 2004 he serves as Assistant Professor in Jewish-Slavic Cultural Relations at the University of Michigan, Ann Arbor.

Mikhail Krutikov with Gennady Estraikh edited three volumes of proceedings of Mendel Friedman Conferences in Yiddish Studies published by the Oxford University Legenda Press. He also published dozens research paper on Yiddish and Russian-Jewish literature in English, Russian, Yiddish and Hebrew.

Mikhail Krutikov is a Fellow of the European Humanities Research Centre of the Oxford University, Member of the International Advisory Board of the Moscow Center for Russian and East-European Jewish Studies, and a member of the editorial boards of the academic journals Prooftexts and East European Jewish Affairs. He is also the editor of the Modern Yiddish Literature section for the forthcoming YIVO Encyclopedia Jews in Eastern Europe. He is currently working on a research project on Soviet Yiddish culture during the interwar period.

Itzik Gottesman is the associate editor at the Yiddish Forward newspaper and edits the biweekly column Di velt fun yidish. He is a past-editor of Zukunft literary magazine, now in its 112th year, and publised by the Congress for Jewish Culture.He holds a Ph.D in Yiddish Folklore from the University of Pennsylvania and is the author of the book, "Defining the YIddish Nation: The Jewish Folklorists of Poland". He has taught Yiddish language and culture at the University of Pennsylvania and the University of Texas at Austin.

Among other Yiddish related things he's done - an archivist at the YIVO Institute for Jewish Research, a Yiddish actor with the short-lived National Yiddish Theater. He is particulalry interested in Yiddish folksong and has conducted research in Israel, Mexico City and New York. He has established the Yiddishland Records recording label to produce Yiddish CDs. His mother, Beyle Schaechter-Gottesman, is a well-known Yiddish poet and songwriter.

לייזער בורקאָ געבוירן געוואָרן אין 1978 און איז אויפֿגעוואַקסן אין דער שטאָט ניו־יאָרק. ער האָט שטודירט מיטלעלטערישע ליטעראַטור און גערמאַנישע פֿילאָלאָגיע אינעם ניו־יאָרקער אוניווערסיטעט און אינעם אוניווערסיטעט פֿון מינעסאָטאַ. בורקאָ האָט אָנגעהויבן לערנען זיך ייִדיש, כּדי צו קענען רעדן מיט זײַנע באָבע־זיידע אין ישׂראל, וואָס קענען נישט קיין ענגליש. זינט האַרבסט 2004 אַרבעט ער אין "פֿאָרווערטס" ווי אַ זעצער און אַסיסטענט בײַם הויפּט־רעדאַקטאָר. זײַנע אַרטיקלען באַווײַזן זיך אויף די שפּאַלטן פֿון "פֿאָרווערטס", ווי אויך אין דער סטודענטישער צײַטונג "ווײַטער". ער שפּילט אין אַ טעאַטער־טרופּע פֿון דער "פֿאָלקסבינע" און באַטייליקט זיך אָפֿט אין די היגע ייִדיש־אונטערנעמונגען.

Alec (Leizer) Burko was born in 1978 and grew up in New York City. He studied Medieval Studies and Germanic Philology at New York University and the University of Minnesota. Burko first began learning Yiddish in order to be able to speak with his grandparents in Israel, who speak no English. Since September 2004 he has worked at the "Forverts" as a "type-setter" (typist) and assistant to the editor-in-chief. His articles appear in the "Forverts" as well as in the student publication "Vayter". He plays in a Yiddish theater troupe, part of the "Folksbiene", and is a frequent participant in several Yiddish organization.

צו פֿינף יאָר הייבט ער אָן זיך לערנען מוזיק. נאָך זײַענדיק אַ סטודענט פֿונעם קונסט־אינסטיטוט אין קעשענעוו, הייבט ער אָן אַרבעטן, ווי אַ פֿידלער, אינעם סימפֿאָנישן אָרקעסטער בײַ דער מאָלדאַווישער מלוכישער פֿילהאַרמאָניע. דער קאַריערע פֿון אַ פֿידלער האָט ער אָפּגעגעבן בסך־הכּל אַרום פֿערציק יאָר.

אַ גרויסע השפּעה אויף זײַן אומקער צו מאַמע־לשון און צום אָנהייבן שאַפֿן אויף ייִדיש האָט געהאַט דער שרײַבער יחיאל שרײַבמאַן. מיט שרײַבמאַנס אַרײַנפֿיר־וואָרט ווערן אָפּגעדרוקט אינעם מאָסקווער זשורנאַל "סאָוועטיש היימלאַנד", 1981, זײַנע ערשטע דרײַ נאָוועלן. שפּעטער ווערט ער דאָרט אַ מיטגליד פֿון דער רעדאַקציע־קאָלעגיע. אינעם זעלבן יאָר קומט ער אָן אויף די העכסטע ליטעראַרישע קורסן בײַם מאָסקווער ליטעראַטור־אינסטיטוט אויף גאָרקיס נאָמען. זײַן ערשט בוך — "טרעפּלעך אַרויף צו אַ נס", איז דערשינען אין יאָר 1986.

אין יאָר 1989 האָט באָריס סאַנדלער געגרינדעט בײַ דער מאָלדאַווישער נאַציאָנאַלער טעלעוויזיע די ערשטע אין ראַטן־פֿאַרבאַנד ייִדישע טעלעוויזיע־פּראָגראַם, "אויף דער ייִדישער גאַס" און געפֿירט זי אויף ייִדיש. לויט זײַן איניציאַטיוו, איז געשאַפֿן געוואָרן אין קעשענעוו די ייִדישע ביבליאָטעק אויף איציק מאַנגערס נאָמען. באָריס סאַנדלער איז אַ מחבר פֿון סצענאַרן פֿאַר צוויי פֿילמען. פֿון 1990 ביז זײַן עולה זײַן קיין ישׂראל אין 1992, רעדאַגירט ער דעם ייִדישן טייל פֿון דער צוויישפּראַכיקער צײַטונג "אונדזער קול" (קעשענעוו).

אין ישׂראל ווערט סאַנדלער אָנגעשלאָסן אינעם פֿאַראיין פֿון ייִדישע שרײַבערס און זשורנאַליסטן, וווּ ער איז אויסגעוויילט געוואָרן פֿאַרן וויצע־פֿאָרזיצער. ער אַרבעט אינעם ירושלימער העברעיִשן אוניווערסיטעט, שאַפֿט און לאָזט אַרויס דעם קינדער־זשורנאַל "קינד־און־קייט", נעמט איבער די פֿאַרוואַלטונג פֿונעם "לייוויק־פֿאַרלאַג", וווּ נאָך אַן איבעררײַס הייבן אָן ווידער אַרויסצוגיין ביכער פֿון ייִדישע מחברים.

אין יאָר 1998 נעמט סאַנדלער אָן די פֿאַרבעטונג צו אַרבעטן אין דער עלטסטער ייִדישער צײַטונג "פֿאָרווערטס", ניו־יאָרק, וווּ אין גיכן ווערט ער דער הויפּט־רעדאַקטאָר. אונטער זײַן השגחה דערשײַנט יעדע וואָך אויך די ראַדיאָ־פּראָגראַם "די פֿאָרווערטס־שעה", און די חודשלעכע פּובליקאַציע פֿאַר סטודענטן "ווײַטער

זײַנע ווערק זײַנען איבערגעזעצט אויף רוסיש, ענגליש, פֿראַנצייזיש, עבֿרית, רומעניש, דײַטש און אַנדערע שפּראַכן.

באָריס סאַנדלער איז אַ מחבר פֿון סצענאַרן פֿאַר צוויי פֿילמען: גיב זיך ניט אונטער, ייִדיש (1991), און וווּ איז מײַן היים? (1992). אַרויסגעגעבן אַכט ביכער פֿון קינסטלערישער פּראָזע: טרעפּלעך אַרויף צו אַ נס (מאָסקווע, 1986), סטופּעני ק׳טשודו (מאָסקווע, 1988), דער ענין נומער 5390 (ירושלים, 1992), דער אַלטער ברונעם (תּל־אָבֿיבֿ, 1994), טויערן (ירושלים, 1997), גרינע עפּעלעך פֿונעם גן־עדן (בערלין, 2003), גלינאַ אי פּלאָט׳ (2003), ווען דער גולם האָט פֿאַרמאַכט די אויגן (ירושלים, 2004); אין משך פֿונעם יאָר 2005 ווערט געדרוקט אין "פֿאָרווערטס" זײַן נײַער ראָמאַן למד־וואָווניקעס פֿון מײַן זכּרון.

לאַורעאַט פֿון פּרעסטיזשפֿולע ישׂראלדיקע פּרעמיעס פֿאַר ליטעראַטור.

Boris Sandler was born in 1950 in Beltz (Besarabia). In 1975 he graduated from the Music Conservatory in Kishenev. He played violin in the Moldovian Symphony Orchestra. In 1983 he received the highest degree in Literature from the Literary Institute (Academy) in Moscow.

Sandler began writing for the Yiddish magazine based in Moscow "Sovetish Heymland". Later on he joined the editorial board of the magazine. In 1989 he created a Yiddish Show on the Moldovian State Television - "On the Jewish Street".

B. Sandler is the author of two documentary film scripts: "Don't give up, Yiddish" (1991) and "Where is my home?" (1992), which dealt with the fate of the Besarabian Jewry. From 1990 till his immigration to Israel in 1992, he was the Yiddish Editor of the bilingual journal "Undzer Kol" ("Our Voice") in Kishinev.

In the years 1989-1992 Boris Sandler was the President of the Yiddish Cultural Organization of Moldavia.

Sandler is the author of seven fiction books: "Staircase to Miracle" (Moscow, 1986) which was also translated into Russian under the same title, "Regarding 5390" (Jerusalem, 1992), "The Old Well" (Tel Aviv, 1994), "Gates" (Jerusalem, 1997)."Glina i Plot'" (Kishinau, 2003) Russian translation of the novel "When the Golem Closed hie Eyes" (Tel Aviv, 2004), "Die Grüne Apfel des Paradises", (Berlin, 2003), "The 36 Righteous Men of my Mind" (Forverts, 2005).

He was the Editor of the children's magazine "Kind un Keyt". His works have been translated to Russian, English, French, German, Hebrew and Rumanian. Sandler was also a recipient of a number of prestigious Israeli literary awards.

Since April 1998 - Editor-in-Chief of the Yiddish "Forverts", and 1999- present editor of the Forward radio show.

רעדאַקציע: