רעצעפּטן

אָט איז אַ דעליקאַטעס לטובֿת די ליבהאָבער פֿון קנאָבל, וואָס איז זייער גרינג צו מאַכן. דאָס בראָטן אים 1/2־2 שעה בײַ אַ נידעריקער טעמפּעראַטור ברענגט אַרויס די געשמאַקע ריחות פֿונעם קנאָבל און לימענע און צעפֿירט דעם אַראָמאַט אין אַלע ווינקעלעך פֿון הויז.

נײַעס פֿאַר בני־בית

הגם דאָס באַוווּסטע לידל, "אוי, אוי, אוי, שיכּור איז אַ גוי", חזרט איבער דעם סטערעאָטיפּ, אַז ייִדן טרינקען נישט, איז דאָס שוין אַ היפּש ביסל פֿאַרעלטערט. די אַלקאָהאָל־פּראָבלעם איז הײַנט פּונקט אַזוי נוגע די ייִדישע משפּחות, ווי די גוייִשע, און איז אַפֿילו אַן אָנגעווייטיקטער ענין בײַ פֿרומע ייִדן, בפֿרט אין די יום־טובֿים שׂימחת־תּורה און פּורים.

נײַעס פֿאַר בני־בית, געזונט

הגם אַ הער־אַפּאַראַט קען ממשותדיק פֿאַרבעסערן דאָס געהער, איז עס נישט תּמיד גרינג זיך צוצוגעוווינען צו אים. אָט זענען דאָ עטלעכע רעקאָמענדאַציעס פֿונעם "נאַציאָנאַלן אינסטיטוט וועגן טויבקייט און אַנדערע הער־פֿעלערן":

רעצעפּטן

מײַן זון, נפֿתּלי, וועלכער שטודירט אין "בראַנדײַס־אוניווערסיטעט", האָט לעצטנס געמאַכט אַ געשמאַקן קוגל פֿון מערן און אָפֿענעס (blueberries), וואָס ער האָט פֿאַרזוכט בײַם אָרטיקן חב״ד־הויז. אָט איז דער רעצעפּט:

שאלות און תּשובֿות אין "הלכות ליבע"
פֿון חנה סלעק (לאָס־אַנדזשעלעס)
‫ספּעציעל פֿאַרן "פֿאָרװערטס"

טײַערע חזנטע,

נאָך אין אונדזערע קינדער־יאָרן בין איך און מײַן פֿרײַנד געווען נאָענטע חבֿרים. מיר זענען געווען אין איין קלאַס צוזאַמען פֿונעם קינדער־גאָרטן ביז הײַנט. קענען מיר זיך, הייסט עס, כּמעט אַ גאַנץ לעבן. מיר ווילן בלײַבן פֿרײַנד און נישט ווערן געליבטע — פּשוט, גוטע־פֿרײַנד.

דעם זומער האָט ער אָנגעהויבן זיך טרעפֿן מיט אַ חבֿרטע אויף אַן ערנסטן אופֿן און, מיט אַ מאָל, האָט אונדזער באַציִונג זיך געביטן. זײַן חבֿרטע האַלט נישט, אַז בחורים און מיידלעך קענען זײַן בלויז פֿרײַנד, און זי לאָזט אים נישט פֿאַרברענגען מיט מיר, אַפֿילו נישט רעדן מיט מיר אויפֿן טעלעפֿאָן, ווען זי איז דערבײַ.