טײַערע חזנטע,

איך געפֿין זיך אין אַ חסידישער געזעלשאַַפֿט, אַָנגעטאַָן גלײַך ווי אַלע אין פֿולן טראַַדיציאַָנעלן לבֿוש. נאַָר טיף אינעווייניק, בין איך פֿאַַרליבט אינעם לעבן מיט מײַן גאַַנצן האַַרצן. איך האַָב ליב דאַָס לעבן נישט מיט עגאַָיִזם, נאָר מיט אמתער אויפֿריכטיקער ליבשאַַפֿט. איך וואַָלט פֿאַַר איר אַַפֿילו מײַן לעבן מקריבֿ געווען...

איך האַָב ליב מענטשן, נישט וויכטיק, צו וועלכער קולטור אַָדער ראַַסע זיי געהערן. מײַן בליק אויף דער וועלט איז אין גאַַנצן אַַ פֿאַַרקערטער פֿון דעם, ווי איך בין דערצויגן געוואַָרן. איך באַוווּנדער די שיינקייט פֿון דער וועלט, און איך פֿיל לעצטנס אַַלץ מער ווי דאַָס פֿאַַרבלײַבן אין דער חסידישער געזעלשאַַפֿט, איז מיר פּשוט דערעסן געוואָרן. עס גייט אַַזוי ווײַט, אַז איך האַָב פּשוט נישט מיט וועמען אויסצוטוישן אַַ וואַָרט (עס איז אַַוודאי נישטאַָ פֿאַר וועמען צו אַנטדעקן אַזעלכע געפילן). ייִדישקייט איז מיר זייער ליב, אָבער עס איז, למעשׂה, נישט מער ווי איין קליינער, שיינער טייל פֿון דער גרויסער וועלט.

דאָס וואָרט "פּודינג" איז שווער איבערצוזעצן, אָבער טאָמער האָט איר עס נאָך קיין מאָל נישט פֿאַרזוכט (איך רעד דאָ וועגן דעם אַליין־געמאַכטן פּודינג; נישט די קינסטלעכע וואָס מע קויפֿט אין סופּערמאַרק), האָט איר פֿאַרפֿעלט אַ געשמאַקן דעסערט.

אַ שאָקאָלאַד־פּודינג האָט געוויינטלעך אַ הויכן פּראָצענט פֿעטס, ווײַל מע מאַכט עס מיט שמאַנט, אָבער דער רעצעפּט אונטן ניצט מילעך, האָט עס דערפֿאַר בלויז 3 גראַם פֿעטס. מאַכט עס צוזאַמען מיט אײַער קינד אָדער אייניקל, וועט איר ביידע הנאה האָבן, סײַ פֿונעם קאָכן, סײַ פֿונעם עסן.

טײַערע חזנטע,

איך בין אַן אַקטריסע און אַ רעזשיסאָרין. לעצטנס האָב איך מסכּים געווען צו רעזשיסירן אַ פֿאָרשטעלונג אין מײַן שיל. מיר האָבן כּמעט אַ פּערפֿעקטע טרופּע, אָבער, ווי געוויינטלעך, איז אונדז שווערער צו געפֿינען מענער וועלכע זינגען, ווי פֿרויען. מיר האָבן געבעטן געוויסע אַקטיאָרן צו קומען און שפּילן. אָבער עס פֿעלט אונדז נאָך איין מאַן. גאָר נייטיק דאַרף איך אַ גוטן אַקטיאָר מיט אַ שיין קול. אַזוי ווי אונדזער טעאַטער איז, וואָס מע רופֿט אַ "קהילה־טעאַטער", דאַרף מען געפֿינען עמעצן, וואָס וועט זײַן איבערגעגעבן און אַרײַנלייגן שעהען אַרבעט, אָבער אָן קיין שום לוין.

אויב איר דאַרפֿט אײַנפּאַקן אַ מיטאָג צו דער אַרבעט (אָדער פֿאַר אײַער קינד אין שול), מוז עס נישט זײַן קיין קאַלטע מאָלצײַט. הייצט אָן די גרינסן־זופּ און גיסט זי אַרײַן אין אַ טערמאָס, וועט עס נאָך עטלעכע שעה נאָך אַלץ זײַן וואַרעם. פּאַקט אויך אײַן עטלעכע ראַזעווע פּלעצלעך מיט קעז, וועט עס אין איינעם באַטרעפֿן אַ געזונטע מאָלצײַט.

אויב איר האָט ליב ווינטער צו טרינקען טיי מיט פֿריש־געמאַכטע קיכעלעך, מעגט איר אויספּרוּוון דעם געשמאַקן רעצעפּט. מע מאַכט עס מיט געטריקנטע זשורעכלינעס, וואָס זעען אויס ווי רויטע ראָזשינקעס. אַגבֿ, אויף ענגליש האָט מען קאָמבינירט די ווערטער cranberry און raisin, און געמאַכט דערפֿון craisin. אפֿשר זאָל מען זיי אויף ייִדיש רופֿן זשורעזשינקעס?

טײַערע חזנטע,

מײַן מאַן און איך קומען אויס גוט צווישן זיך, און זעלטן ווען, קריגן מיר זיך. אָבער מיר צעקריגן זיך יאָ מכּוח איין ענין — ציגאַרן. ער האָט ליב צו רייכערן ציגאַרן מיט עטלעכע פֿרײַנד, וועלכע קומען זיך צונויף פֿון צײַט צו צײַט. איך האָב פֿײַנט ציגאַרן. איך האָב פֿײַנט דעם ריח, נאָך מער, האָב איך פֿײַנט דעם פֿאַקט, וואָס צוליב זיי באַקומט מען ראַק. לויט מײַן מיינונג, באַגייט מען אַ מאָראַלישן חטא ווען מע טוט עפּעס באַוווּסטזיניק שלעכטס צום געזונט.

לינדזן זענען צווישן די געזינטסטע שפּײַזן אין דער וועלט. 1 טעפּל פֿון געקאָכטע לינדזן פֿאַרמאָגט 18 גראַם פּראָטעיִן, 16 גראַם פֿיברע און 37% פֿונעם סכום אײַזן, וואָס אַ מענטש דאַרף אײַננעמען יעדן טאָג.

אָבער אָפּקאָכן אַ טעפּל לינדזן איז בײַ ס׳רובֿ מענטשן נישט זייער אינטערעסאַנט. דערפֿאַר וואָלט איר געמעגט אויספּרוּוון דעם רעצעפּט. די גרינסן און געווירצן גיבן עס צו נישט בלויז אַ גוטן טעם, נאָר אַ געשמאַקן ריח אויך. דערלאַנגט עס צום טיש מיט רײַז און אַ סאַלאַט, האָט איר שוין אַ גאָר געזונטע מאָלצײַט.

טײַערע חזנטע,

איך בין אַ סטודענטקע אין אוניווערסיטעט, און איך אַרבעט זייער שווער. איך בין תּמיד געווען אַ גוט מיידל. איך הער זיך צו צו מײַנע עלטערן, באַקום גוטע צייכנס, טרינק כּמעט נישט קיין אַלקאָהאָל, און אַזוי ווײַטער. מײַנע באַציִונגען מיט בחורים, אָבער, זענען נישט ווי ס׳וואָלט באַדאַרפֿט צו זײַן. עס איז שווער צו געפֿינען גוטע בחורים, וואָס ווילן נישט האָבן קיין צו פֿיל פֿיזישע באַציִונגען, אויב איר פֿאַרשטייט, וואָס איך מיין. איך בין אַרויסגעגאַנגען מיט אַ בחור אַ חודש לאַנג — יעדן טאָג, האָבן מיר גערעדט — האָט ער מיר געשיקט, נאָך אַ חודש, אַ "טעקסט"־אָנזאָג דורכן טעלעפֿאָן, אַז ער וויל מיך מער ניט זען. פֿון דעמאָלט אָן, מײַדט ער מיך אויס! איך ווייס, אַז אַ חודש איז נישט קיין לאַנגע צײַט, אָבער פֿאַר וואָס איז מיר אַזוי טרויעריק?

גוט מיידל

הײַנטיקע צײַטן עסן אַ סך מענטשן, צוליב געזונט־סיבות, ווייניקער פֿלייש. וואָס טוט מען אָבער, אַז דער גוף דאַרף פּראָטעיִן? מע קאָן עסן בעבלעך, מילכיקס (מילך, יאָגורט אָדער קעז), אָדער פֿיש. לאַקס (מיט לאַקס מיינט מען דאָ דעם פֿרישן לאַקס, salmon, נישט דעם גערייכערטן) איז, דאַכט זיך, פֿון די געשמאַקסטע מינים פֿיש. דערצו גיט איר אָראַנזשענע קאָליר צו אַ געוויסע שיינקייט צום טיש.

אין דעם רעצעפּט, עסט מען דעם לאַקס אין איינעם מיט אַן אוגערקע־סאָוס, וואָס איז געשמאַק אַפֿילו קאַלטערהייט.

איך בין אויפֿגעוואַקסן אַ BMJ. וועט איר מסתּמא אַ פֿרעג טאָן — וואָס איז דער טײַטש פֿון BMJ? "קוים אַ ייִד" [Bare Minimum Jew]. דאָס הייסט, אַז מײַן משפּחה נייט מיך צו גיין אין שיל אויף די ימים־טובֿים, צו שפּילן אין דריידל חנוכּה, צו נעמען געלט בײַ מײַן בר־מיצווה. אַ קיצור, מײַנע נאָענטע חבֿרים און איך זענען פֿון אַ דור וואָס האָבן געהאַט אַ גאָר קליינע פֿאַרבינדונג מיט ייִדישקייט ווען מיר זענען אויפֿגעהאָדעוועט געוואָרן.

טײַערע חזנטע,

אונדזער זון גייט איצט דורך אַ שווערע צײַט. ער איז 37 יאָר אַלט און האָט שוין געאַרבעט בײַ פֿאַרשיידענע מלאָכות — ער איז זייער אַ טאַלאַנטירטער יונגער־מאַן. די פּראָבלעם באַשטייט אין דעם, וואָס ער האָט אַזוי פֿיל זאַכן געטאָן אַזוי גוט, אַז ער קען זיך אין גאַנצן נישט אָפּגעבן קיין איינעם פֿון זיי. צו ערשט, האָט ער שטודירט יוריספּרודענץ און האָט געאַרבעט ווי אַן אַדוואָקאַט עטלעכע יאָר. איז ער נישט געווען צופֿרידן. האָט ער באַשלאָסן נאָכצוגיין זײַן חלום — בינע־קונסט. פֿיר יאָר האָט ער געשפּילט ווי אַן אַקטיאָר און האָט געמאַכט אַ נישקשהדיקע קאַריערע, אָבער לסוף נישט געקענט זיך אַליין אויסהאַלטן. האָט ער זיך אַרײַנגעצויגן צוריק צו אונדז אַהיים מיט צוויי חדשים צוריק. איך און מײַן פֿרוי זענען נישט זיכער וואָס צו טאָן.

איך האָב ליב אַ מילכיקן קוגל, אָבער געוויינטלעך איז עס צו פֿעט. אין דעם סטרוטשקע־קוגל ניצט מען אָבער אָפּגעשעפּטע מילך און ווייניק־פֿעטיקע סמעטענע. זאָל אײַך ווויל באַקומען!

שפּריצבוימל
2 טעפּלעך אָפּגעשעפּטע מילך
שוואַרצער פֿעפֿער, לויט אײַער געשמאַק
1 לאָרבערבלעטל